วิธีการวัดเสียงรบกวน

ก็คือระดับเสียงขณะที่ยังไม่เกิดการรบกวนใดๆ หรือสภาวะระดับเสียงที่เราใช้ชีวิตตามปกติ แต่ว่าโดยวิธีการวัดค่าระดับเสียงพื้นฐานนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญยิ่งในการประเมินระดับการรบกวน เพราะว่ามันได้มีรายละเอียดยิบย่อยอย่างนึงในข้อมูลเชิงสถิติที่เรียกว่าระดับ เปอร์เซนไทล์ ที่ 90 หรือ L90 ของเสียงขณะไม่มีการรบกวน ซึ่งต้องนำค่า L90 นี้มาประเมินด้วย

มาถึงจุดนี้ เราต้องมีข้อมูลอยู่จำนวน 3 ชุดข้อมูลในการประเมินเสียงรบกวนคือ

1. ค่าระดับเสียงที่มีการรบกวน
2. ค่าระดับเสียงขณะไม่มีการรบกวน
3. ค่าเปอร์เซนไทล์ ที่ 90 ของระดับเสียงขณะที่ไม่มีการรบกวน L90

จากข้อมูล 3 ชุดนี้ ก็เกือบจะประเมินการรบกวนได้แล้ว แต่ยังมีปัจจัยที่สำคัญอีกอย่างนึงที่ขาดไม่ได้เลยดังต่อไปนี้คือ

1. ช่วงเวลาของการเกิดเสียงรบกวน กลางวัน 06:00 – 22:00 ยามวิกาล 22:00 – 06:00 ถ้ายามวิกาลให้บวกไป 3 dBA
2. สถานที่ที่ต้องการความเงียบสงบ เช่น ศาสนสถาน โรงเรียน โรงพยาบาล ห้องสมุด ให้บวกไป 3 dBA
3. ลักษณะของเสียง แหลมดัง กระแทก เสียงที่ทำให้เกิดความสั่นสะเทือน ให้บวกไป 5 dBA

บวกเข้าไปในช่วงที่มีการคำนวณขณะมีการรบกวน

จากที่บอกว่าจะพยามให้เข้าใจง่าย แต่เริ่มซับซ้อนขึ้นมาอีก แต่ความซับซ้อนยังไม่จบแค่นี้ ยังมีเรื่องของช่วงเวลาการเกิดเสียงอีก 2 กรณีคือ

1. เสียงที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องนานกว่า 1 ชั่วโมง
2. เสียงที่เกิดต่อเนื่องแต่ไม่ถึง 1 ชั่วโมง
3. เสียงที่เกิดขึ้นเป็นช่วงๆน้อยกว่า 1 ชั่วโมง

เครื่องมือวัดระดับเสียงที่สามารถวัดค่าระดับเสียงรบกวนได้

ในประกาศฉบับปัจจุบัน ปี พ.ศ. 2565 ระบุไว้ชัดเจนว่าเครื่องมือวัดเสียงที่จะสามารถวัดและประเมินค่าระดับการรบกวนจะต้องเป็นเครื่องวัดเสียงตามมาตรฐาน IEC61672-1 ที่มีระดับความแม่นยำ Class1 และต้องมีอุปกรณ์กำเนิดเสียงอ้างอิงที่เรียกว่า Sound calibrator ระดับ Class1 ร่วมด้วย และเครื่องมือวัดที่ใช้จะต้องมีการสอบเทียบตามรอบที่กำหนด โดยห้องปฏิบัติการสอบเทียบที่ได้มาตรฐาน หรือสามารถสอบย้อนกลับทางมาตรวิทยาไปยังหน่วยงานในระดับนานาชาติได้

ในการลงมือปฏิบัติตอยวัดเสียงผู้ตรวจวัดเสียงต้องสอบถามถึง ช่วงเวลาที่เกิดการรบกวน ลักษณะเสียงที่เกิดขึ้นว่าเป็นเสียงเกิดขึ้นแบบไหนเวลานานเท่าไร โดยในการเก็บตัวอย่างตามระยะเวลาของเสียงที่เกิดขึ้นก็จะสามรถแบ่งได้อีก ดังนี้

เสียงที่เกิดขึ้นต่อเนื่องนานากกว่า 1 ชั่วโมง ให้เก็บเก็บข้อมูล 1 ชั่วโมง

เสียงที่เกิดขึ้นต่อเนื่องไม่ถึง 1 ชั่วโมง ให้เก็บข้อมูลตั้งแต่เริ่มจนจบ

เสียงที่เกิดขึ้นเป็นช่วง แต่ไม่ถึง 1 ชั่วโมง เกิดหลายๆช่วง ให้เก็บข้อมูลตอนที่เกิดเสียง และนำมาเฉลี่ย

การตั้งเครื่องมือวัดเสียง ควรจะตั้ง ณ จุดที่ผู้ร้องเรียนได้รับการรบกวน หรือตั้งไมโครโฟนสูง 1.2-1.5 เมตร หากเป็นภายในอาคารในรัศมี 1 เมตร ห่างจากผนัง และภายนอกอาคารรัศมี 3.5 เมตร ห่างจากกำแพงหรือสิ่งที่จะทำให้เกิดการสะท้อน